top of page

Meerhout, in de stille Kempen…

 

Wij, Chris en Marie, zaten alleszins niet stil. Bijna 30 jaar baatten wij er restaurant Rembrandt uit. Guide Michelin nam ons op met een vermelding voor de verfijnde keuken. Ook de culinaire gids Henri Lemaire gaf ons een 8.5. We zijn nog steeds trots op die erkenningen.

 

We waren op weg naar een sterrenniveau… tot Chris werd geveld door een hersenvliesontsteking.

 

Gezondheid primeerde maar het restaurant leed eronder. Tot bijna een faling. Doorzetten was geen optie maar de enige keuze. Ook nieuwe inkomsten waren broodnodig. De gezondheid van Chris kwam terug en het restaurant floreerde weer.

 

In enkele zinnen las u net onze woelige jaren, met hoge bergen en diepe dalen.

Ik, Marie, kom uit een gezin van landbouwers. Hieraan heb ik mijn ruime productkennis over groenten, fruit, vlees enz. te danken. Die kennis kwam mij, als professionele kok, zeer goed van pas.

een droom
wordt
realiteit

Na 30 jaar wel en wee zeg ik:

 

<< We sluiten het restaurant en beginnen een nieuw avontuur waar de gast nog steeds centraal staat... met de Franse zon op het hoofd! >>

 

Ik opende de laptop en begon te surfen op het internet. Zo vond ik het voormalige wijnhuis in Le Pin en zag er meteen een gastenverblijf in.

 

 

De plannen van een B&B, de naam, de verhuis,… is het verhaal dat nu verder wordt geschreven. Spannend en uitkijkend naar dit nieuwe hoofdstuk in mijn biografie.

 

 

                              Chris en onze dochter Veronique?

                              Die gunnen het mij van harte.

VINDHUS01 (Medium).JPG
bottom of page